รักร้อนซ่อนรัก

พระนาย ชยางกูร กมลเวช

ชายหนุ่มวัย 35 ปี เจ้าของ K. Jewelry บริษัทส่งออกจิวเวลรี่ยักษ์ใหญ่ของเมืองไทย เพลย์บอยไร้หัวใจกำลังจะกลายเป็นอดีต เมื่อได้พบกับสาวน้อยวัยขบเปาะอย่างเพชรลดา ความคิดอยากมีนางบำเรอจึงบังเกิดขึ้น และด้วยประสบการณ์ที่มีมากกว่า ทำให้สาวน้อยเดินเข้ามาสู่กรงทองของเขาอย่างง่ายดาย เพราะรู้หัวใจของตนเองช้าไปว่าตกหลุมรักนางบำเรอคนนี้จนหมดหัวใจ ทำให้สาวน้อยที่เคยเป็นนกน้อยในกรงทองของเขาหนีไป

เพชรลดา ปิ่นประกาย

หญิงสาววัย 22 ปี เด็กฝึกงานที่  K. Jewelry ก่อนจะเลื่อนขึ้นเป็นผู้ช่วยเลขาของท่านประธานใหญ่ และเพราะความสวยดันไปเข้าตาท่านประธานเข้า จากผู้ช่วยสาวจึงเปลี่ยนมาเป็นแฟนลับๆ ของเจ้านาย เพราะเขาเป็นรักแรกทำให้เธอยอมเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา และเพราะรักอีกเช่นกันทำให้เธอเลือกที่จะเดินออกจากกรงทองที่ใช้ขังหัวใจของตนเอง

ราฟาเอล อันเดร มาร์โซ

หนุ่มหล่อนัยน์ตาชวนฝันสัญชาติสเปน ผู้หวงความโสดยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกใบนี้ แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับหนุ่มโสดแต่ไม่สดเช่นเขา เพราะดันไปถูกตาต้องใจกับนางแมวยั่วสวาทที่เต้นส่ายลีลาอยู่บนเวทีในไนท์คลับ ทำให้ต้องหิ้วสาวเจ้าติดไม้ติดมือมาด้วย

ไอยวรินทร์  นันทิพัฒน์

ดาราสาวตัวประกอบที่รักนวลสงวนตัวประพฤติตัวดีมาตลอด เป็นอันต้องดีแตกเพราะเหล้าตัวเดียวเท่านั้น ที่ทำให้เธอใจกล้าบ้าบิ่นขึ้นไปโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่บนเวทีตามแรงยุของเพื่อนๆ เพราะลีลาการโยกของเธอนี่ล่ะ ดันไปถูกเตะตาหนุ่มเจ้าสำราญอย่างราฟาเอลเข้า  นับจากนั้นความประพฤติดีที่สั่งสมมานานมักจะออกนอกลู่นอกทางอยู่เป็นประจำ

คำโปรย...

“อย่าระรี้ระริกให้มันเกินงามเพชรลดา อย่าลืมว่าเธอน่ะมีผัวแล้ว” เพราะความหึงมันสุมอยู่ที่อกใจเขาจึงร้อนรุ่มเหมือนโดนใครสักคนกำลังเอาเหล็กจี้ไฟร้อนๆ มาทิ่มที่กลางหัวใจเขาเพียงแค่เห็นเธอยิ้มหัวเราะกับชายอื่นที่ไม่ใช่เขา

“เพชรไม่มีสามี...แล้วก็อย่ามาพูดหยาบคายอะไรอย่างนี้นะ หรือว่าถ้าหากว่าเพชรอยากจะมีเอ่อ...ผัวเป็นตัวเป็นตนคนนั้นก็ไม่ใช่คุณนาย”

“ไม่มีผัวอย่างนั้นเหรอ !” ชายหนุ่มพูดเสียงต่ำจนน่ากลัว “แล้วไอ้ที่ยืนหัวโด่อยู่นี่ไม่ใช่ผัวเพชรหรือไง หรือว่าออกจากอ้อมอกผมไปได้แค่อาทิตย์เดียวก็ลืมหน้าตาของผัวตัวเองแล้วห๋า !” ผู้หญิงอย่างเพชรนี่มัน...มานี่ผมจะย้ำเตือนความจำเพชรเองว่าใครที่มันเป็นผัวของเพชร” ชยางกรูลากแขนเล็กของหญิงสาวตรงไปยังรถคันหรูที่จอดรออยู่ก่อนหน้านั้น

“อ๊ายยย ปล่อยนะเพชรไม่ไปกับคุณนะ เราไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว อยากไปก็ไปคนเดียวเลย ปล่อยเพชรนะคะ”

“อย่าดิ้นได้ไหมเพชร ขึ้นรถไปเดี๋ยวนี้เลย อย่าให้ผมมีน้ำดหไปมากกว่านี้”

“ก็บอกว่าไม่ไป ไม่ไปไงฟังไม่รู้เรื่องเหรอคะ เราเลิกกันแล้วนะ”

“ตอนไหน...เราเลิกกันตอนไหนเหรอเพชร เท่าที่ผมจำได้ผมยังไม่เคยพูดคำนี้ออกจากปากเลยนะ อ้อ ! หรือว่าอยากจะมีผัวใหม่จนตัวสั่นจนต้องหาเรื่องเอากับผมแบบนี้น่ะเพชร” หญิงสาวหน้าแดงกับคำพูดทื่อๆของเขา ช่างกล้าพูดนะว่าเธอเป็นเมียของเขาหลักฐานอะไรก็ไม่มีสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานวิวาห์หรือว่าทะเบียนสมรส อย่างเธอเขาคงให้ได้แค่เมียบำเรอสินะ แล้วเธอก็จะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว

“ใช่...อยากมากเลยล่ะ ใครที่เขาแต่งงานแล้วก็จดทะเบียนสมรสกับเพชรเท่านั้นล่ะเพชรถึงจะเรียกเขาว่าสามี ส่วนคุณน่ะมีสิทธิ์เป็นได้แค่ผัวบำเรอของเพชรเท่านั้นล่ะ” หญิงสาวข่มความอายเอาไว้ก่อนจะพูดตอบโต้เขาไป

“เพชรลดา ! โธ่โว้ย ผู้หญิงบ้าอะไรอย่างนี้ ขึ้นรถ ถ้าไม่อยากให้ผมปล้ำคุณอยู่ตรงนี้” พระนายโกรธคนตัวเล็กตรงหน้าจนใบหน้าแดงก่ำ นัยน์ตาของเขาวาวโรจน์ขึ้นจนเพชรลดานึกกลัว

“คะ คุณไม่กล้าหรอก” เพชรลดาพูดเสียงสั่นจบประโยคเท่านั้นล่ะ ปากได้รูปของชยางกูรก็ก้มลงบดขยี้เรียวปากอวบอิ่มของหญิงสาวทันที ความร้อนแรงของรสจุมพิตบวกกับความโหยหาในรรสรักของเขาทำให้เพชรลดาถึงกับเผลอครางออกมาเสียงแผ่วหวาน และมันก็ทำให้พระนายยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าหญิงสาวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของตนเอง